Auditorium Janson - ULB
Beslissing van de regering van 23 maart 2017: bescherming van het Auditorium Janson en delen van zijn onthaalpaviljoen gelegen Franklin Rooseveltlaan 48 te Brussel.
Het auditorium Janson werd ontworpen als congreszaal in het kader van de Wereldtentoonstelling van 1958 met de bedoeling om nadien als groot auditorium voor de ULB dienst te doen. Het ligt op de campus Solbosch en bekleedt een bijzondere plaats in de geschiedenis van de Brusselse architectuur els een van de enige overblijfselen van Expo '58. Het was het resultaat van de samenwerking tussen architect Marcel Van Goethem (1900-1959) en het studiebureau Verdeyen en Moenaert, in samenwerking met professor Van den Dungen, die belast was met de studie van de akoestiek en van de zichtbaarheid. Het is een staaltje van uitzonderlijke engineering in het Brusselse gewest, een van de eerste realisaties van een dak op basis van een kabelnetwerk met dubbele kromming dat vandaag nog gebruikt wordt en zich in goede staat bevindt.
De structuur van het auditorium Janson heeft haar inspiratie rechtstreeks gehaald bij de Dorton Arena in Raleigh, een beurshal in Zuid-Carolina (1952), waarbij het dak is opgehangen door middel van een kabelnetwerk met twee tegenover elkaar liggende paraboolvormige gewelven, elk met een hellingsgraad van 30°. Het netwerk van opgespannen kabels dat beide fewelven met elkaar verbindt, heeft een zadelvorm.
De toegepaste bouwtechnieken, de ellipsvorm en het dak met dubbele kromming maakten een snelle en niet al te dure uitvoering mogelijk van een paviljoen met binnen een uitgestrekte ruimte in één stuk, zonder steunpijlers en met een geavanceerde akoestiek. Het auditorium heeft een capaciteit van 1500 zitplaatsen.
Het auditorium Janson getuigt dus van deze constructieve vernieuwingen in het kielzog van Expo 58 in de zoektocht naar lichte en driedimensionale structuren. Dit onderzoek heeft de naoorlogse architectuur verrijkt en opengesteld voor nieuwe elementen die zouden leiden tot de zogenaamde textielarchitectuur van de jaren 1980, wanneer de geschikte afdekmaterialen geproduceerd worden en beschikbaar worden (glasvezel, pvc, teflon).
De stedenbouwkundige integratie van het auditorium Janson op de campus Solbosch van de ULB was doordacht, zodat de grote homogeniteit van de universiteitsgebouwen langsheen de Franklin Rooseveltlaan, die ontworpen waren door Alexis Dumont, niet geschaad werd. Het auditorium werd dus achter het studentenhuis (1928) gebouwd en vervolledigt en versterkt de meesterlijke sequentie van het stedelijke landschap dat de eerste 'Amerikaanse campus' van Brussel kenmerkt.
Het studentenhuis vormt een onmisbare aanvulling bij het auditorium Janson. Bovendien getuigen de verbouwingen die het heeft ondergaan om als toegang tot het auditorium te kunnen dienen, van de manier waarop de architecturale uitvinding zonder uiterlijk vertoon haar plaats had in het Brussel van het einde van de jaren 1950.
Het geheel illustreert tegelijk de visie van de jaren 1920 op een historistische architectuur die, net zoals op de Angelsaksische campus, ondanks de beproevingen van de oorlog verwijst naar het permanente, en die van de jaren 1950 op een moderne uitdrukking die Van Goethem definieert als de transpositie van de toepassing van tot nog toe niet-gebruikte technieken, ontwikkeld met sociale doeleinden, in een nieuwe vormgeving. In deze twee contrasterende visies worden de idealen van het vrije onderwijs bekrachtigd.
http://www.irismonument.be/nl.Brussel_Uitbreiding_Zuid.Franklin_Rooseveltlaan.48.html