Brussel / Haren

De vroegere gemeente Haren werd in 1921 bij de stad Brussel geannexeerd. De oudste archeologische vondst op haar grondgebied was een harpoen in hertengewei uit het Mesolithicum. Het grootste deel van de vindplaatsen dateert echter uit de middeleeuwen en uit de nieuwe tijd. Het bestaan van het dorp wordt bevestigd vanaf de 11de eeuw. Haren ontwikkelde zich op de zogenaamde Harenberg, niet ver van de samenvloeiing van de Zenne en de Woluwe. Vlakbij de Sint-Elisabethkerk lagen de pastorie, een brouwerij, boerderijen en een godshuis. In de dorpskern of in de rand ervan stonden ook meerdere buitenhuizen of kastelen: Ter Elst, Flodrop, Cortenchach en de Campagne Renson. Ten slotte noteren we enkele hydrografische werken op het kanaal van Willebroek en op de Zenne: het aquaduct Drie Gaten, de Sint-Michielsmolen, de sluizen De Ark en Den Ham. Haren bezit vandaag, ondanks de industrialisatie en de ontwikkeling van de spoorweg in de 19de en 20de eeuw, een rijk archeologisch en architecturaal potentieel, zoals blijkt uit de boerderij Castrum en haar opmerkelijke portaaldonjon uit het einde van de 13de eeuw. Deze Atlas biedt niet enkel een plaatsbepaling en een beschrijving van de archeologische sites, maar ook een aantal syntheses (natuurlijk, archeologisch en historisch kader) en aanbevelingen. Deze zullen richtinggevend zijn bij de bepaling van het beheer van de geïnventariseerde archeologische zones.

Collectie

Nr. 22

Auteur(s)

Jaar

2010

Nr wettelijk depot

D/2010/6860/020

Isbn-nummer

978-2-93045-760-4

Aantal pagina's

96

Aanbevolen prijs

10,00