Oudergem

De vijftig vindplaatsen op de archeologische kaart van de gemeente Oudergem vertegenwoordigen de voornaamste etappes in de evolutie van de mens, van de Prehistorie tot de 18de eeuw. De inplantingen en de activiteiten hebben ruim voordeel weten te halen ui de aanwezigheid van het Zoniënwoud, dat nog steeds zo goed als een derde van de oppervlakte inneemt. Ze hadden bovendien baat bij een hydrografisch netwerk dat geschikt was voor landbouw en de bouwvan molens: de Woluwevallei. De oudste archeologische vondsten dateren uit het Paleolithicum, maar ook het Neolothicum is goed vertegenwoordigd. De oudste dorpskern ontwikkelde zich in de middeleeuwen in de omgeving van de Sint-Annakapel, een heiligdom dat dateert uit de 16de of de 17de eeuw. Na de oprichting van de priorij van de dominicanessen van Hertoginnedal (1262), heeft het woongedeelte zich verplaatst in de richting van de huidige Waversesteenweg. Een eeuw later werd een tweede

kloostercomplex opgetrokken, ditmaal aan de toegang tot het Zoniënwoud: de Augustijnenpriorij Rood Klooster. Met betrekking tot het ancien régime werd een kasteel gelokaliseerd in Drie Fonteinen, net als verschillende landbouwuitbatingen en enkele buitenhuizen. Dit eenentwintigste deel van de Atlas van de archeologische ondergrond van het gewest Brussel biedt ook een gedetailleerde inventaris van de archeologische vondsten in Oudergem en een reeks aanbevelingen voor het geheel van het archeologische potentieel van de gemeente.

Collectie

Nr. 21

Auteur(s)

Jaar

2010

Nr wettelijk depot

D/2010/6860/008

Isbn-nummer

978-2-93045-749-9

Aantal pagina's

200

Aanbevolen prijs

10,00