De fritkotcultuur

De frietkotcultuur is een sociale praktijk gebaseerd op een geheel van vaardigheden, kennis, praktijken en tradities met betrekking tot de productie, de verwerking, de bereiding, het serveren en het consumeren van verse frieten.
Het element dankt zijn naam aan het frietkot: de plaats bij uitstek waar verse Belgische frieten worden geproduceerd en verspreid. Er zijn frietkoten in allerlei (zowel mobiele als vaste) vormen. Het frietkot is een in Brussel ingeburgerde benaming waarvan de lokale gemeenschappen eigen variaties hanteren (friterie, friture, baraque à frites, frietkot, frituur, frietkraam, pommesbude). De term wordt als 'specifiek Belgisch' vermeld in de panfrancofone lexicografische databank.
De frietkotcultuur is ontstaan in het kader van het dagelijks leven en een aantal festiviteiten. Ze overstijgt ruimschoots het kader van het frietkot zelf en van het product (verse frieten), en dringt door tot in alle lagen van de Belgische samenleving, met inbegrip van het cultureel leven (muziek, literatuur,...). Ze heeft zelfs onze buurlanden beïnvloed.

In Brussel als hoofdstad kristalliseert die historische trend zich via de traditie van foorkramers en, tot op vandaag en wellicht nog voor lange tijd, via gerenommeerde adresjes die voor altijd met frieten in verband worden gebracht. Zij spelen frieten uit als volwaardig onderdeel van de eetcultuur en de typisch lokale bezienswaardigheden en lekkernijen.Tot de vaardigheden en kennis behoren onder meer: de keuze van de aardappel, het versnijden in staafjes, de keuze van het frietvet, de techniek van voor- en afbakken zoals die sinds het begin van de 20ste eeuw ook in scholen wordt aangeleerd, de presentatie in een puntzak of frietbakje en de manier van eten (zonder bestek).

De frietkotcultuur bereikt mensen uit alle sociale klassen, alle filosofische of religieuze overtuigingen, alle leeftijden,... Ze wordt alleen of in groep beoefend, toevallig gespreid in de tijd of op een vaste dag. Ze heeft een eigenheid binnen de universele traditie van street food zoals we die aantreffen in grote steden als Brussel (de frieten bij Eugène in het liedje Madeleine van Jacques Brel, bijvoorbeeld), maar ook elders in België, tot in landelijke gebieden, telkens met lokale accenten.

Contact:

Navefri – Unafri vzw
Bernard Lefèvre
Schillekensberg, 21
3460 Bekkevoort
info@navefri-unafri.be